BİZ

“Bana uzak olmanı hiç sevmedim” dedi kadın. 

“Karanlık bir gölge sardı etrafımı sanki, siyahlara büründüm.

Aydınlığa çıkmak istedi yüreğim,  bedenim kendi içinde boğdu onu.

Nefes almak istedim, alamadım; sanki parçalanmıştı ciğerlerim.

Aşk, aşk dedim, sesim duyulmadı.

Bir karabasan mıydı yaşadığım bilemedim."

“ Sana uzak olmayı hiç sevmedim” dedi adam.

“ Anladım ki sensizlik boşluk demek bana.

Gördüm ki bedenim yanındayken yüreğim uzaktaysa, düşerim ben.

Öyle düşerim ki, kabus olsun isterim.

Ama anlarım ki kabus değil, işte o zaman üşürüm ben.

Öyle üşürüm ki, buzdan bir kaleye hapsolmuş  bedenin titreyerek son nefesle buluşması gibidir yokluğun.

Ölüme yaklaşmak mıydı yaşadığım, bilemedim."